Menengiç (Çitlenbik, Çitlembik, Meneviş) (Pistacia terebinthus), sakız ağacıgiller (Anacardiaceae) familyasından bir ağaç.
Türkiye’de 2–3 m boylarında çalı veya 10 m’ye kadar boylanabilen ağaç formlarında görülebilmektedir. Karşılıklı dizilmiş bileşik yapraklar 5-11 parlak yaprakçıktan oluşur ve reçine kokusu verir. Kırmızımsı mor renkli çiçekler Mart ve Nisan aylarında görülür. Mürekkep meyve, küçük ve küre biçiminde olup olgunlaşınca yeşil ve maviye dönüşür. Tohumlar Eylül-Ekim aylarında olgunlaşır.
Drenajı iyi, hafif, kuru ve sıcak toprakları tercih eder. En iyi gelişmeyi alkali topraklarda yapar. Fazla boylanmaz ve yavaş büyür. Işık isteği yüksektir. İki evciklidir.
Meyveleri çerez veya böreklerde iç malzemesi olarak tüketilir. Ayrıca meyvelerinden menengiç kahvesi, yağından sabun (bıttım sabunu) yapılır.
İlkbaharda taze sürgünleri toplanarak yöresel yemeklerde kullanılır. Bu taze sürgünler konserve olarak yapılıp yıl boyu tüketilir.
Türkiye’nin Akdeniz bölgeleri’nin kırsal kesimlerinde yetişir.
Menengiç yörelere göre çitlenbik, çedene, çıtlık, çitemik, bıttım gibi farklı isimlerle anılır. Örneğin Adana’nın Kozan ilçesinde Çıtımık olarak söylenir. Antalya/Akseki ilçesi Kuyucak Beldesinde çöfre veya sakızlak olarak söylenir.Burdur’un Bucak ilçesinde çıtlık denilir. Göcek ve çevresinde çitemik, meleniş, meneviş gibi adlarla da anılır.
Çitlenbik bitkisi Göcek’te doğal olarak yetişmektedir.
Kaynakça